Nonnetjes en de Strandleeuwerik

Nonnetje

Het leuke van vogels fotograferen is dat het iedere keer weer anders is.

Vogels in zomerkleed of in winterkleed.

Zomergasten, wintergasten of dwaalgasten.

Ieder jaargetijde kent zijn charmes en mogelijkheden.

Eén van de wintergasten waar ik ieder jaar weer voor op pad ga is het Nonnetje.

Het kleinste lid van de Zaagbekkenfamilie en een vogel met een prachtig verenkleed.

Maar het Nonnetje is ook 1 van de lastigste vogels om te fotograferen.

Als er al eentje dichtbij de kant zwemt en je de auto stopt,

dan gaan ze direct op de vlucht.

Ze zijn enorm schuw.

Het tweede probleem is het verenkleed.

Er zit zoveel wit in, dat het gewoon erg lastig is om ze echt goed op de foto te krijgen.

Het is dus cruciaal om de juiste dag uit te kiezen.

Met mijn combinatie van camera en lens moet ik wel een beetje behoorlijk

weer hebben om een goede sluitertijd te halen.

Maar het moet ook weer niet te zonnig zijn,

want dan is het bijna ondoenlijk om een witte vogel goed te fotograferen.

Op het moment dat ik een vrije dag kan nemen is de

weersvoorspelling eigenlijk te goed.

Het wordt een zeer zonnige dag.

Omdat ik niet zoveel andere kansen krijg,

ga ik toch maar proberen om Nonnetjes te fotograferen.

Vier opvliegende Nonnetjes

Er zijn dit jaar opvallend veel Nonnetjes te zien.

Extra kansen dus op leuke plaatjes.

Wanneer ik naar de de vooraf uitgezochte plek ga,

zie ik 4 Nonnetjes zwemmen.

De zon is net op en hoewel ik weet dat er te weinig licht is,

probeer ik toch een foto te maken.

Het stoppen van de auto is al genoeg om de Nonnetjes schrik aan te jagen

en ze gaan er direct vandoor.

Ze gaan zo snel dat er een ontzettend vertekend beeld uit de camera komt rollen.

Ik vond het eigenlijk wel een leuk plaatje zo.

Het plekje waar ik voorgaande jaren gebruik van maakte om

watervogels in de winter te fotograferen is helaas verdwenen.

Ik moest dus mijn eigen schuilplekje maken.

Eén ding dat ik geleerd heb in de afgelopen jaren,

is dat het geen doen is om achter dit soort vogels aan te lopen.

Je moet ze gewoon naar je toe laten komen en de

enige manier om dat te doen is in een schuilhutje te gaan zitten.

Smienten

Ik heb iets gemaakt en hoop dat de vogels zich er niets van aantrekken.

Een eerdere poging liep op niets uit, maar uit ervaring weet ik dat

je op deze plek ook afhankelijk bent van de wind.

Wanneer de wind uit een bepaalde hoek waait, kun je

het wel vergeten dat er een vogel voor je neus verschijnt.

Ik geef het vandaag dus een nieuwe kans en hoop dat ik nu

wel een paar foto's kan maken.

Ik hoopte op foto's van vogels met mooi ochtendlicht,

maar het duurt ruim een uur voordat de eerste vogels zich laten zien.

Een viertal Krakeenden zijn de eerste, gevolgd door twee Smienten.

Best leuk, maar daar heb ik niet zoveel moeite voor gedaan natuurlijk.

Nonnetje

Dan zie ik in de verte het eerste witte stipje verschijnen.

Omdat Nonnetjes zeer mobiel zijn, is de kans groot dat er soms

eentje een beetje dicht in de buurt komt.

Het Nonnetje komt snel dichterbij en begint vlak voor mijn neus te jagen.

Het bewijst dat mijn schuilplekje goed genoeg is, maar het

is ook zaak om nu rustig te blijven.

Eén verkeerde beweging en de vogel gaat er vandoor.

Ik wacht totdat de vogel onder water verdwijnt en richt dan mijn lens

op de plek waar hij ongeveer boven zal komen.

Het Nonnetje is echter constant zo dichtbij, dat het bijna onmogelijk

is om hem er in zijn geheel op te krijgen.

Terwijl ik druk bezig ben om dit Nonnetje op de foto te krijgen,

zie ik opeens nog een Nonnetje verschijnen en nog eentje.

Drie Nonnetjes

En dan nog eentje en nog eentje en nog eentje en nog.......

In totaal zwemmen er acht exemplaren in mijn buurt en

allemaal mannetjes.

Nonnetjes

Nou zie ik wel vaker groepjes Nonnetjes, maar nog nooit 8 stuks zo dichtbij.

Omdat de zon eigenlijk te fel schijnt, moet ik mijn best doen 

om geen uitgebeten witte delen in mijn foto's te krijgen.

Ik hoop op een klein wolkje, maar als ik omhoog kijk zie ik alleen maar blauwe lucht.

Het is ook nooit goed......

Nonnetjes

Met zo'n groepje in je directe omgeving is het lastig om keuzes te maken.

Ze doen allemaal wel iets wat ik graag op de foto wil zetten. maar

ik wil mijn lens ook niet teveel en te wild bewegen.

Nonnetje

De foto die ik graag wil maken, is die van een nonnetje welke net

een iets te grote vis gevangen heeft en moeite heeft met doorslikken.

Nonnetje met stekelbaars

Verschillende keren wordt er een visje gevangen, maar het is achter elkaar 

hap,slik,weg. Twee keer kan ik het doorslikken fotograferen,

maar beide foto's zijn niet goed gelukt.

Nonnetje

Behalve Nonnetjes zijn er dit jaar ook een aantal Grote Zaagbekken 

neergestreken in dit gebied.

Zolang als ik hier kom, is dat de eerste keer dat ze hier foerageren.

Ik hoop dat het mannetje een keertje langs komt zwemmen en

hou de omgeving goed in de gaten.

De Nonnetjes vinden het mooi geweest en verdwijnen uit beeld.

Zo'n honderd meter rechts van mij, zie ik een vogel mijn kant opkomen zwemmen.

Ik kan het niet goed zien, maar qua kleuren en omvang lijkt

het op een vrouwelijke Grote Zaagbek.

Grote Zaagbek (vrouw)

Even later komt er inderdaad een vrouwelijke Grote Zaagbek langs zwemmen.

Ze heeft flink haast en ik heb al het vermoeden,

dat dit een éénmalige kans is. 

Ik maak zoveel mogelijk foto's en hoop op minimaal 1 goede.

Grote Zaagbek (vrouw)

Ze zwemt inderdaad heel snel aan mij voorbij en terwijl ik op mijn

schermpje kijk om het resultaat te bekijken, komt het volgende model

mijn blikveld binnen zwemmen.

Een Aalscholver in broedkleed klimt op een paaltje

en begint zijn vleugels droog te wapperen.

Aalscholver

Behalve de Aalscholver op het paaltje en een Aalscholver in het water,

is het nu erg rustig aan het worden.

Er zwemmen nog een paar Smientjes in de rondte,

maar dat is het dan wel.

Aalscholver

Het zonlicht wordt een steeds grotere stoorzender en ook het 

vooruitzicht dat ik misschien erg lang moet wachten op de volgende vogel(s),

doet mij besluiten om mijn boeltje bij elkaar te rapen en iets anders te gaan doen. 

Aalscholver

Maar dan duikt er net een Aalscholver op en die pik je dan eventjes snel mee natuurlijk.

Ik wacht totdat de Aalscholver uit beeld is en ga mij dan klaar maken voor vertrek.

Sta ik net helemaal zichtbaar rechtop, zwemt het mannetje Grote Zaagbek

net de bocht om en komt mijn kant op.

Ik weet niet wie van ons tweeën het meest verrast is,

maar de Grote Zaagbek gaat er in ieder geval direct vandoor.

Grote Zaagbek

Balen natuurlijk dat ik niet nog eventjes 5 minuten gewacht had, maar ja....

Wanneer alles in de auto ligt, moet ik bedenken wat ik de rest van de dag ga doen.

In mijn buurt is een Strandleeuwerik neergestreken.

Een zeldzaamheid voor de regio Amsterdam.

Normaal een vogel die je tegenkomt op de Slufter op Texel of in Zeeland,

maar nu zit er dus al een tijdje eentje in Amsterdam.

Ik heb de vogel al een aantal keren opgezocht en gefotografeerd,

maar het is erg lastig om er goede foto's van te maken.

De Strandleeuwerik is namelijk in het gezelschap van een aantal Rietgorzen en

laten nu juist die Rietgorzen erg schichtig zijn.

Bij het minste geringste vliegen ze op en gaat de Strandleeuwerik mee.

Strandleeuwerik

Het is dus niet zo lastig om de Strandleeuwerik te vinden, maar wel

om lekker dichtbij te komen.

Strandleeuwerik

Terwijl ik het vogeltje in de verte bekijk, zie ik iemand met een hondje aankomen lopen.

Deze keer werkt de komst van de hond eens in mijn voordeel.

De Strandleeuwerik schrikt van de hond en vliegt op.

Laat het vogeltje nou vlak achter mij weer landen op een berg zand.

Strandleeuwerik

Soms heb je van die gelukjes.

Al met al een heerlijke dag met een aantal mooie soorten.

Het volgend blog gaat over een ijskoud weekendje Texel

met daarbij oa aandacht voor deze

Houtsnip

Tot de volgende keer,

René