De Grutto en een restje winterwatervogels

Grutto

Dit zou een blogje over de Grutto worden, maar toen ik mijn fotomapjes bekeek,

kwam ik nog wat tegen van afgelopen winter.

Beide onderwerpen zijn apart wat magertjes voor een blog,

maar samen (hoewel de tegenstelling misschien groot) is het meer dan genoeg.

Ik begin dus met de foto's van de winter van 2019/2020.

In de winterperiode probeer ik regelmatig in een schuiltentje watervogels te fotograferen.

Vooral de op de plas aanwezige Nonnetjes zijn aantrekkelijk om op de foto te zetten.

Maar Nonnetjes zijn ook lastige klanten.

Ze zijn schuw, de mannetjes overwegend wit en ze zijn zeer mobiel.

Maar het is natuurlijk ook leuk om andere watervogels mooi vast te leggen.

Het nadeel van het fotograferen vanaf de oever van zo'n plas,

is dat de wind goed moet staan.

Met een wester- of zuiderwind bevinden de meeste watervogels 

zich aan de andere kant van de plas.

Daarnaast moet het voor de fotografie niet te zonnig zijn, maar ook weer 

niet de grijs. De combinatie van het juiste licht en de juiste windrichting

maakt het aantal ideale dagen dus zeer beperkt.

Komt bij dat ik niet zomaar een vrije dag op kan nemen en

dat maakt het aantal geschikte dagen nog minder.

Aalscholver

Dus behalve het aantal geschikte ochtenden voor een fotosessie,

speelt de kwestie geluk natuurlijk ook mee.

Hoe vaker je gaat, hoe groter de kans wordt op mooie platen.

Maar voor de echt mooie platen, moeten de vogels ook wel een beetje dichtbj komen.

Liggend in de schuiltent zie ik grote groepen watervogels verderop de plas liggen.

Met de juiste wind komen ze vanzelf dichterbij, maar dan moeten

ze tijdens het dichterbij komen niet verstoord worden.

Daarom ga ik alleen in de vroege ochtenden, want dan zijn er geen wandelaars en dergelijke.

Fuut

Allerlei eendensoorten zoals Slobeenden, Smienten, Krakeenden en Kuifeenden

laten zich meestal door de wind leiden.

Maar Futen, Aalscholvers en Nonnetjes zwemmen actief rond op zoek naar prooien.

Van het ene op het andere moment kan er 1 van dit soort vogels opduiken voor de tent.

Soms zie ik ze al jagend  mijn kant opkomen, maar soms zijn ze er ook opeens.

Dus het is altijd opletten geblazen en soms zit je gewoon heel lang in het niets te staren.

Fuut

En dan ben ik al blij wanneer er een gewone Fuut aanstalten maakt om mijn richting op te komen.

Dan hoop ik dat de vogel niet opeens een afslag neemt, maar redelijk dichtbij zal komen.

Tot een paar jaar terug stond er op deze plek een vaste schuilplek.

Helaas is deze verdwenen en zet ik nu zelf iedere keer snel een tentje neer.

Maar een hoop vogels vinden dat waarschijnlijk toch vreemd,

want een groot deel zwemt er met een betrekkelijk grote boog omheen.

Toen die vast plek er nog was, kwamen er veel meer vogels dichterbij dan nu.

Fuut

Als je langere tijd bepaalde vogelsoorten observeert, dan ontdek je 

bepaalde gedragstrekjes. Je kunt bv bij een Aalscholver duidelijk zien,

wanneer deze weg gaat vliegen. Eerst schudt de vogel zoveel mogelijk druppels af en

dan begint hij over het water te rennen. Maar dat schudmomentje verraadt de komende aftocht.

Zo ook bij de Fuut. Om de zoveel tijd richt de Fuut zich op uit het water

en schudt dan zijn veren uit. Vlak voordat dit gebeurt, maakt de Fuut een

aparte beweging naar voren met zijn lichaam. om zich direct daarna uit te schudden.

Fuut

Maar ik zit niet echt te wachten op de normale soorten.

Jagende Nonnetjes en Grote Zaagbekken zijn mijn doel en vaak trekken die

zich iets minder aan van een groot voorwerp dat opeens langs de waterkant staat.

Grote Zaagbekken

Jammer genoeg laten de Grote Zaagbekken zich bijna niet zien.

Als ze dan eens een keertje betrekkelijk dichtbij langs zwemmen,

is het licht zo keihard dat het geen topplaat oplevert.

Ik vond de foto wel leuk genoeg om hier te laten zien.

Meerkoet

Een paartje Meerkoeten zwom regelmatig langs, maar dat is nou ook niet 

de soort waar ik echt op lig te wachten.

Met nog net een beetje aardig ochtendlicht en een kleine weerkaatsing van 

het zonlicht op de vogel, vond ik dit ook wel een aardige foto om te plaatsen.

Maar waar het mij echt om gaat zijn de Nonnetjes.

Prachtige wintergasten die bij de familie van de Zaagbekken horen.

Nonnetje

Ik weet dat ik ze mooier op de foto heb gezet, maar ik vind ze goed genoeg om te plaatsen.

Mijn fout was hier dat ik een converter gebruikt heb en de micro-adjustment niet had aangepast.

Daardoor kan de camera de juiste scherpte niet vinden.

Komt bij dat het altijd lastig is met een witte vogel, terwijl het ook nog eens grijs weer was.

Dan is het sowieso al lastig voor een camera om de echte scherpte te vangen.

Nonnetje

Het is altijd spannend om Nonnetjes te fotograferen.

Meestal zie je ze al in de verte zwemmen en dan is het afwachten welke afslag ze nemen.

De spanning neemt toe wanneer ik zie dat ze resoluut mijn kant opkomen.

Dan is het vast heel rustig de camera draaien en zo min mogelijk bewegen.

Ook al lig ik in een schuiltent, bij iedere beweging gaat het tentje een beetje heen en weer

en dat schrikt dit soort vogels snel af.

Helemaal mooi is het wanneer er een prooi gevangen wordt.

Afhankelijk van de grootte kan het nogal eens wat tijd in beslag nemen

om de prooi naar binnen te werken.

Nonnetje

Al zijn de foto's niet helemaal geworden zoals ik zou willen,

het is toch iedere keer weer een genot om dit soort vogels van dichtbij te bekijken.

Zo, en dan nu verder met het heden.

In de periode april/mei kom ik veel in de polder.

In mijn polder zijn niet alleen maar weilanden, maar ook stukken rietland en

grote waterpartijen. Deze laatste twee dingen zorgen ervoor dat de diversiteit 

qua vogels behoorlijk groot is.

Gelukkig zijn er in mijn polder ook steeds meer boeren die zich bezig houden

met het behoud van de Weidevogels.

Ook zijn er door natuurverenigingen stukken land opgekocht,

die nu helemaal in het teken staan van het behoud van de Weidevogels.

Grutto

Er zijn dus meer dan genoeg plekken in deze polder, waar laat gemaaid wordt.

Op veel plekken groeien kruiden en dat resulteert weer in meer insecten voor de jongen.

Ook dit jaar neem ik weer mooie aantallen Grutto's en Tureluurs waar.

Ik heb wel het idee dat het aantal Kieviten en Scholeksters minder is dan vorig jaar.

Grutto

Ik weet niet of de droogte invloed heeft op het broedseizoen, maar door een

groot netwerk aan sloten, kunen de Weidevogels volgens mij nog

genoeg voedsel vinden langs die sloten.

Grutto

Hoewel er dus meerdere soorten weidevogels te fotograferen zijn,

ligt mijn voorkeur toch bij de Grutto.

De vogel is gewoon de meest sierlijke en het mannetje is qua kleur ook prachtig.

Ook het gedrag is leuker om vast te leggen.

Gevechten en paringen van de Grutto duren langer en zijn spectaculairder

dan bij de andere (kleinere) weidevogels.

Om een gevecht of een paring van dichtbij vast te leggen, moet je een beetje mazzel hebben.

Maar ook hier geldt, hoe vaker je gaat, hoe groter de kans op dit soort momenten.

De kans is ook groter wanneer je weet waar je op moet letten.

Op 16 april ben ik bezig om vanuit de auto Kemphanen te fotograferen.

Dan hoor ik opeens een Grutto schreeuwen.

Het geluid is anders dan normaal en ik kijk direct om mij heen.

Op een meter of 15 van mijn plek zie ik  een paartje Grutto's.

Paartje Grutto's

Het mannetje staat luid roepend met zijn vleugels te wapperen.

Het teken dat hij wil paren.

Het vrouwtje maakt echter de dienst uit.

Zolang zij blijft staan, laat ze weten dat ze er klaar voor is.

Als ze er niet gereed voor is, loopt ze heel simpel gewoon weg.

Maar in dit geval is het vrouwtje klaar om te paren.

Bij de Tureluurs stijgt het mannetje dan heel langzaam op en landt behoedzaam

op de rug van het vrouwtje. Bij de Grutto's gaat dat allemaal wat sneller en ook

wat onhandiger. Die hele lange steltpoten zitten erorm in de weg en

moeten als het ware opgevouwen worden op de rug van het vrouwtje.

Grutto's

Grutto's

Het vrouwtje wacht rustig af op wat er komen gaat en nu moet

blijken of het mannetje een evenwichtskunstenaar is.

Grutto's

De vleugels worden gebruikt om het evenwicht te behouden en

lanzaam maar zeker wordt er naar de daadwerkelijke paring toegewerkt.

Grutto's

Hoewel hij er een aantal keren af dreigt te vallen, 

is er sprake van een succesvolle poging.

Afgaande op het feit dat de paring niet voortijdig afgebroken wordt dan.

Grutto's

Of het ook tot een succesvol broedsel gaat komen is op dit moment twijfelachtig.

Afgelopen week vond ik op de naastgelegen weg, ongeveer op de hoogte waar deze paring was,

een dood gereden Grutto-man.

Geen idee of het dit mannetje was, want er zijn meerdere paartjes in die omgeving.

Inmiddels heb ik afgelopen week al diverse jonge Grutto's rond zien banjeren.

Opvallend was dat ik bij een aantal paartjes al een ouder jong zag,

maar dan vooral opvallend omdat het er maar eentje was.

Vaak zie ik toch wel minimaal twee grotere jongen bij een paartje rondwandelen,

maar dat is dan meestal wel iets later in de maand mei.

Misschien waren er voor de vroege legsels wel te weinig insecten of was het 

gras nog lang niet hoog genoeg om goed in te kunnen schuilen.

Even afwachten wat de komende twee weken gaat brengen.

Het is wel zo dat ik veel weidevogels op zie vliegen of alarmeren wanneer er

een Kraai, Mantelmeeuw of roofvogel overvliegt.

Behalve de paring is het ook een prachtig gezicht om Grutto's te zien vechten.

Meestal gebeurt dat net even te ver weg of net op een plek waar het licht niet goed is.

Grutto's

In dit geval was er sprake van een mannetje dat te dichtbij de kuikens van een ander paartje kwam

en dat dus met harde hand werd verwijderd.

Dan komen ze recht op je af knallen, maar helaas met een enorme portie tegenlicht.

Beter wordt het wanneer ze iets verder in het weiland zitten,

zodat ze niet uit je zoeker verdwijnen wanneer ze voor de aanval de lucht ingaan.

Grutto's

Vechtende Grutto's zijn echt lastig vast te leggen op beeld.

Bovenstaande foto was beter geweest als deze van opzij was genomen.

Maar de gevechten gaan zo snel en zijn zo onvoorspelbaar,

dat het gewoonweg dom op de knop drukken is en de camera laten ratelen.

Later zie je het resultaat wel.

De echte ideale vechtplaat moet ik nog maken, maar soms kom je dicht in de buurt.

Grutto's

Met bovenstaande foto ben ik best wel tevreden.

Graag had ik de poten er nog op willen hebben, maar de beweging in de

vleugels van de vogels maakt veel goed.

Ik had graag iets meer overal scherpte in de foto gehad,

maar het grootste verbeterpunt zou een lager standpunt zijn.

Het probleem daarmee is echter dat wanneer ik uit de auto stap om zo'n

standpunt in te kunnen nemen, de Grutto's meestal direct stoppen met waar

ze mee bezig zijn en afstand nemen.

Grutto's

Ach, zolang de ideale foto nog niet genomen is heb ik een mooi excuus 

om er iedere keer weer op uit te trekken.

Ieder nadeel heb z'n voordeel ;-)

In een volgend blog aandacht voor een ochtendje Zuidpier met oa:

Rosse Grutto's

Tot de volgende keer,

René