Gruttoland Deel I

 

Oeverloper

Ergens medio augustus zag ik wat mooie foto's van zeldzame Poelruiters.

Deze waren gemaakt bij boer Murk in Friesland.

Nou is dat een plek welke al een tijdje op mijn lijstje stond om eens te bezoeken.

De afstand hield mij altijd tegen, maar nu begon het toch te kriebelen.

Toen ik ging kijken hoelang de reis zou duren, bleek het vanaf mijn huis

maar iets meer dan een uur rijden te zijn.

Gauw eens op de website gekeken en het boeken van een hut

bleek betrekkelijk makkelijk. Zat mogelijkheden qua data.

Dus was het afwachten op een dag met behoorlijk weer en

dat bleek 21 augustus te zijn.

Een kwartier voor zonsopkomst kwam ik daar aan en bij

zo'n eerste keer is het een beetje zoeken waar je precies moet zijn.

Er zijn 4 hutten op het terrein, waarvan twee echte observatiehutten zijn.

De andere twee zijn wel geschikt voor fotograferen.

Toen ik mijn hut binnen liep, was ik een beetje verbaasd.

Over de gehele lengte van de hut is er een open rand, waardoor je kunt fotograferen.

Maar geen enkele camouflage en je bent dus duidelijk zichtbaar, 

wanneer je vlakbij de rand gaat zitten.

Ik maakte natuurlijk direct de fout om naar de rand te lopen en

daardoor vlogen de Watersnippen en Oeverlopers direct op.

Shit, een slechte start.

De truc is om hier een beetje in het midden te gaan zitten en

aldoor vanaf een statief te fotograferen.

Oeverloper

Nadat ik eenmaal mijn camera op statief klaar gezet heb,

wordt het afwachten.

Ik was al heel vroeg uit Amsterdam vertrokken, want je mag vanaf 06:00 uur de hut in.

Het zou een mooie dag worden, maar het begon heel erg mistig.

Op het juiste moment begon de mist een beetje op te trekken en

net op dat moment verscheen er een Oeverloper op

het kleine eilandje naast de hut.

Oeverloper

De optrekkende mist en het windstille weer zorgen voor een prachtig sereen beeld.

Ik had graag op dit moment een Watersnip op die plek gehad,

maar die had ik dus helaas verstoord met mijn lompe gedrag ;-)

Er ligt een enorm lang gestrekt plasdras-gebied voor de hutten en

dat zorgt voor een grote aantrekkingskracht op allerlei soorten vogels.

Vooral in de trekperiode kan er van alles opduiken in zo'n gebied.

De twee Poelruiters waren helaas alweer vertrokken,

maar dan nog is er genoeg te zien.

Watersnip

In het begin van de ochtend blijven de vogels helaas ver van mijn hut vandaan.

Pas om half tien landt er eindelijk een Watersnip vlakbij de hut.

Watersnip

De vogel zit zo dichtbij, dat een mooie foto in de omgeving er niet inzit.

Hij is gewoon beeldvullend aanwezig. Ook geen straf natuurlijk.

Het gebied is prachtig en de hutten zijn ook erg fraai.

Het is jammer dat je eigenlijk net een te hoog standpunt in moet nemen.

De rand van de vensterbank zou eigenlijk een halve meter lager moeten zitten en

de dijk waar je op uitkijkt is te veel aanwezig in de achtergrond.

Tevens zou er beter een soort van camouflagenet voor de open vensters

moeten hangen. Nu val je toch teveel op voor veel vogels.

De echt goede opbrengst valt deze dag een beetje tegen,

maar het is zeker een plek waar ik snel nog een keertje naartoe wil gaan.

Dan wel beter voorbereid natuurlijk.

Op de website stond dat je de hut om 14:00 uur moet verlaten.

Dus doe ik dat ook netjes en op het moment dat ik met de auto het

terrein afrijd, kom ik boer Murk tegen.

We raken aan de praat en ik zeg dat het er allemaal prachtig uitziet en

dat ik graag een keertje terugkom. Dan vraagt hij mij waarom

ik al zo vroeg weg ga en ik vertel hem dat ik volgens de website om 14:00 uur moet vertrekken.

Hij vertelt dat dit pas voor volgend voorjaar is en dat het

eigenlijk niet goed op de website staat.

Dat zegt hij niet tegen dovenmansoren, dus ik ga razendsnel terug naar de hut.

Er ligt nog een klein camouflagenet achterin de auto en dat neem ik

nu mee. Nadat ik dat opgehangen heb, kan ik vlakbij de vensterbank zitten.

In dit deel focus ik mij op de Watersnippen en Oeverlopers en

in Deel II komen de andere soorten aan bod.

Oeverloper

Het kan toeval zijn, maar nu ik iets van camouflage heb hangen,

komen de vogels dichterbij. Ik krijg een aantal badderende Kemphanen

voor de lens en op een bepaald moment loopt er een Oeverloper 

op een afstand van twee meter op zijn dooie akkertje langs mij heen.

Het aanbod van verschillende soorten valt nog steeds een beetje tegen,

maar op dit soort plekken kan het ene moment heel stil zijn en

het volgende moment weet je niet waar je de lens op moet richten.

Bruine Kiekendief

Het gebied is ook zeer aantrekkelijk voor roofvogels.

Om de haverklap gaan er groepen Meerkoeten of Eenden op de wieken,

wanneer er weer een roofvogel over komt vliegen.

De Bruine Kiekendief komt regelmatig jagen langs de dijk en zorgt

voor een hoop onrust. Wanneer er veel vogels opeens in paniek

op de vlucht gaan, is het zeker dat je even later een rover ziet langs/overvliegen

Bruine Kiekendief

Deze Bruine Kiekendief krijgt voor de afwisseling een plekje in dit deel.

Oeverloper

Omdat er verder niemand op het terrein aanwezig is, ga ik even een kijkje nemen 

in de andere drie gebouwen. De twee observatiehutten zijn niet geschikt om

vanuit te fotograferen en de andere fotohut is eigenlijk alleen

goed geschikt wanneer het waterpeil erg laag staat.

De hut waarin ik zat heeft twee kleine eilandjes naast de hut en

dat zijn mooie toevluchtsoorden voor steltlopertjes

Na een lange dag geef ik het op en ga weer richting Amsterdam.

In het weekend begint het weer te kriebelen en wil ik voor

die maandag nogmaals boeken.

Ik kijk naar het weerbericht en besluit om het toch maar niet te doen.

Achteraf een goede beslissing, want er valt die zondagavond een

record hoeveelheid regen in Friesland en als ik later foto's zie

van mensen die in die week geweest zijn,

dan is duidelijk dat het waterpeil van de plasdras minstens 

5 centimeter gestegen was en

dat daardoor de eilandjes onder water waren komen te staan.

Dan kun je het ook wel vergeten dat er allerlei soorten

steltlopertjes dichtbij zullen komen.

Maar twee weken later komt het er dan toch nog een keertje van.

Toevallig zie ik wat foto's van Gruttoland voorbij komen en

ik besluit om direct weer te boeken.

Op 9 september ga ik voor de tweede keer langs.

Het belooft licht bewolkt te worden en deze keer ben ik beter voorbereid.

Een groot stuk camouflagenet, twee statieven en een schoffel gaan mee.

De vorige keer vond ik namelijk dat het gras rondom de hut op sommige plekken nogal hoog stond

en alleen met een schoffel kom je ver genoeg om dit te verwijderen.

Weer ga ik vroeg op pad en ik zie al snel dat het onbewolkt en heel helder is.

Het belooft dus een flinke hoeveelheid zon te worden (helaas).

Deze keer stap ik heel rustig de hut in, maar zie geen vogels in de directe omgeving.

Gauw met de schoffel de hoge, storende grassprieten op een aantal plekken

weghalen en het net ophangen.

Grutto

Vroeg in de ochtend en laat in de middag is er mooi licht.

Voor de rest van de dag heb je bij zonnig weer keihard licht

op zo'n plasdras gebied. Niet zo gek natuurlijk, want er

is geen enkele hoge begroeiing aanwezig.

Oeverloper

Maar zoals ik eerder liet weten, komen in Deel I voornamelijk de Oeverlopers

en Watersnippen aan de orde. Ik heb genoeg andere soorten gezien en gefotografeerd,

maar deze twee zijn toch wel mijn favoriete soorten die ik daar heb kunnen vastleggen.

Oeverloper

Oeverlopers waren nadrukkelijk aanwezig.

Druk roepend zag ik ze regelmatig langs vliegen en

heel vaak landen ze op 1 van de twee eilandjes naast de hut.

Oeverloper

De hoogte van de kijk-opening van de hut heeft voor- en nadelen.

Het nadeel is dat je niet op wateroppervlak-hoogte kunt fotograferen.

Het voordeel is wel dat je met een beetje windstil weer, hele fraaie spiegelingen kunt krijgen.

Maar als ik moet kiezen, dan heb ik toch liever het hele lage standpunt.

Watersnip

Maar het blijkt op deze dag ook de dag van de Watersnippen te zijn.

Nou heb ik Watersnippen al eerder heel mooi kunnen fotograferen,

maar het blijft een tot de verbeelding sprekende soort.

Ze zijn gewoon erg lastig om te fotograferen en ze zijn ook een beetje geheimzinnig.

Ook nu weer is dat het geval.

Opeens zijn er vier Snippen aanwezig op de eilandjes.

Zo uit het niets, zie ik ze ineens zitten.

Het camouflagedoek doet zijn werk en ik kan ongestoord fotograferen.

Watersnip

En er komen nog een paar Snipjes aanvliegen en die gaan lekker actief 

door het water voor de hut heen en weer banjeren.

Op zich is dat best bijzonder, want ik ben gewend dat Snipjes een

beetje staan te staan en weinig bewegen.

Maar eerst wordt ik nog even "lastig" gevallen door een

tweetal Oeverlopers.

Oeverloper

Maar ik leg snel weer de focus op de Watersnippen.

Dit is toch wel de soort waarvoor ik nog een

keertje naar Friesland ben afgereisd.

Watersnip

Ze zijn aardig actief en fladderen wat heen en weer,

zoeken naar voedsel en nemen af en toe een bad.

Watersnip

Uiteraard wil je op dat soort momenten mooi en zacht licht,

maar daarvoor schijnt de zon al te fel.

Het is volledig onbewolkt, maar gelukkig komt het 

zonlicht wel van achter de hut.

De rest van de ochtend komt er van alles langs,

maar leverde geen lekkere beelden op van de hoofdpersonen van dit deel.

Aan het begin van de middag blijkt dat het mooie, onbewolkte weer

ook zo zijn voordelen heeft.

Het water nodigt allerlei vogels uit om een uitgebreid bad te nemen.

Een groep Kieviten van een stuk of 20 exemplaren landen

voor de hut en beginnen zich te wassen.

Al snel komt er meer aanwas en de groep groeit en groeit.

Kleinere groepjes zorgen er voor dat er op een bepaald moment

meer dan 300 kieviten samen in bad gaan.

Maar de Kieviten trekken ook andere soorten aan.

Spreeuwen, Kemphanen en Goudplevieren volgens het voorbeeld

en het is een flink gespetter.

Goudplevieren

Voor de afwisseling 1 foto van de Goudplevieren en een badderende Kievit

en de rest daarvan komt in Deel II.

Kievit

Ook de Watersnippen worden aangetrokken door de grote groep badgasten.

Ik denk dat ze zich in zo'n grote groep veilig voelen,

want normaal gesproken blijven ze toch wel dicht in de buurt van de begroeiing.

Watersnip

Het is best een indrukwekkend gezicht om zo'n hele grote groep vogels

gezamenlijk een bad te zien nemen.

Het maakt een enorm lawaai en overal vliegen de spetters in het rond.

Het grappige is dat het lijkt of ze op hun beurt wachten.

Niet allemaal tegelijk badderen, want er moeten ook een aantal

vogels een oogje in het zeil houden.

Want roofvogels genoeg bij zo'n opgedekte tafel.

Watersnip

En als er dan ook een rover overvliegt, gaat de hele bende op de wieken.

Eén dappere Watersnip vlucht niet, maar neemt de schrikhouding aan.

Ik kon nu duidelijk de tekening op de staart zien.

Ik dacht dat een Snip deze houding aannam om zich te verstoppen bij gevaar,

maar nu denk ik dat hij de roofvogel wil laten schrikken.

Het lijkt een enorm oog en met een bepaalde houding,

zal dat dus zorgen dat de roofvogel zich wel twee keer bedenkt.

Watersnip

Als het gevaar geweken is, komen de vogels alweer snel terug

en herhaalt zich het gehele ritueel opnieuw.

Eerst komen er een paar Kieviten, dan volgen er meer Kieviten en

daarna volgen de andere vogelsoorten.

Watersnip

Omdat de waterstand niet zo heel hoog is,

komen er vlak voor de hut wat modderbanken vrij.

Prima plekken voor de Steltlopers om op de foerageren.

Goudplevier

De groep Goudplevieren bestaat uit een stuk of 50 exemplaren.

Helaas geen volwassen mannetje in zomerkleed, maar allemaal vrouwtjes en

eerstejaars vogels. In Deel II meer Goudplevieren.

Inmiddels is het 15:00 uur en de zon staat nu pal op de zijkant van de hut.

Niet optimaal, maar wel leuk om wat tegenlicht opnames te maken.

Witgatje

In plaats van de vele Oeverlopers komt er nu opeens een Witgatje langs.

Deze blijkt een stuk schuwer dan de Oeverlopers en is dan ook al snel weer verdwenen.

Maar even later landt er ook een Watersnip aan diezelfde zijde.

Watersnip

De vogel gaat lekker badderen en dan komen die

spetters zo mooi uit in het tegenlicht.

Best leuk dat tegenlicht, maar je bent op die tijdstippen dus wel afhankelijk

van wat er recht voor de hut komt.

Dan moet het waterpeil niet te hoog zijn, want als

dat wel het geval is, zal je weinig van dichtbij kunnen fotograferen.

Watersnip

De dag is niet te vergelijken met mijn bezoek van 2 en halve week terug.

Er zijn veel meer soorten te fotograferen en ook nog eens veel

meer exemplaren van die soorten.

De tijd vliegt echt voorbij.

Niet alles valt goed te fotograferen, maar er is ontzettend veel te zien.

Dan komt er weer een Slechtvalk langs en dan weer een Bruine Kiekendief.

Een Havik zorgt voor enorm veel paniek bij alle vogels en dan

stuift alles echt alle kanten op.

Heel spectaculair om te zien.

Ik zie zo'n 25 verschillende soorten en de meeste zijn dan

ook nog eens niet alledaagse soorten.

Om 18:30 uur vind ik het wel mooi geweest en pak mijn spullen in.

Terwijl ik richting de auto loop, kom ik langs de andere hut

en besluit om daar eventjes te gaan kijken.

Dat eventjes wordt ruim een uur,

want het licht wordt opeens prachtig.

Watersnip

Heel voorzichtig loop ik de hut in en zie een tweetal Watersnippen vlakbij de hut.

Heel rustig zet ik mijn statief en camera neer en blijf

in het midden van de hut. Zover mogelijk van de rand.

In de verte lopen nog een aantal Watersnippen,

maar ook een Groenpootruiter, een Witgatje en

er scharrelen een paar jonge Witte Kwikstaarten rond.

Ik schuif stilletjes wat meer naar de rand en ga op een stoel zitten afwachten.

Het Witgatje komt langzaam maar zeker mijn kant op en

zorgt voor een fijne afsluiting van de hele lange dag.

Een mooie cliffhanger richting Deel II zou ik zeggen ;-)

In een volgend blog even een snel uitstapje naar de Edelhertenbronst op de Veluwe.

Vechtende Edelherten

Tot de volgende keer,

René