Duingebied Noord-Holland

 

Bontbekplevier

Een aantal jaren geleden stuitte ik, tijdens een verkenningstochtje, op

een fantastisch plekje in een duingebied in Noord-Holland.

Echt zo'n plekje dat ideaal is voor plevieren en tegelijkertijd

voor allerlei soorten zangvogels.

Nadat ik het voor de eerste keer bezocht had,

heb ik geprobeerd om het 1 of 2 keer per jaar te bezoeken in de jaren daarna.

Zo ook dit jaar.

Het is een plek die je moet bezoeken in de lente,

wanneer de vogels voluit zingen en ze volop te zien zijn.

Een ander goed moment is wanneer er jongen zijn en

de ouders dus flink op zoek zijn naar voedsel/

Maar het verhaal begint deze keer op 21 april.

Voordat je het duingebied inrijdt, kun je je uitleven in een polder.

Een mooi gebied voor Kluten, Visdiefjes en Kokmeeuwen

om te nestelen, maar ook voor diverse andere vogels.

Blauwborst

Wanneer ik door het gebied rijd en op zoek ben naar roofvogels,

hoor ik tot mijn verbazing de zang van een Blauwborst.

Een onmiskenbaar geluid en al snel zie ik hem staan op een paal.

Helaas met behoorlijk tegenlicht.

Het licht is niet al te best op dat moment en ik probeer 

een iets beter standpunt te verkrijgen.

Blauwborst

Het lukt maar deels en al snel zie ik dat het niet veel beter zal worden.

Dus snel de duinen in op zoek naar Plevieren en Zangvogels.

Wanneer ik aankom op de bewuste plek,

hoor ik direct op een drietal plekken de zang van een Nachtegaal.

Ik post een tijdje op 1 van die plekken,

maar zoals wel vaker met Nachtegalen, laat de vogel zich mooi niet zien.

Het gebiedje is ideaal voor Plevieren en eerder heb ik

huer een mooie seie kunnen maken van parende Bontbekplevieren.

Na een tijdje zoeken, hoor ikm eindelijk het geluid waarnaar ik op zoek ben.

Kleine Plevier

Pleviertjes zijn lastig te spotten, maar als je weet waar je op moet letten,

is het ietsje makkelijker. Zolang ze stilstaan kun je het wel vergeten.

Dan zijn ze gewoon onzichtbaar, maar zodra ze bewegen is hun voordeel verdwenen.

Dan worden ze voor het getrainde oog opeens zichtbaar.

Kleine Plevier

Kleine Plevieren zijn geweldige vogeltjes om te fotograferen,

maar het behoeft wel een voorzichtige benadering.

Het voordeel is dat ze meestal op de grond blijven en

alleen vliegen wanneer ze bedreigd worden.

Dus is het op een behoorlijke afstand languit gaan en dan beetje bij beetje

dichterbij kruipen.

Dezelfde techniek werkt overigens bij veel steltlopertjes

Het paartje Kleine Plevieren dat hier rondhuppelt en

waarschijnlijk zoekt naar een goede broedplek,

is helaas toch een beetje ongedurig en al snel verdwijnen beide vogels.

Ik stap weer in de auto en rij een rondje om eens te kijkne wat er

nog meer te zien en te fotograferen valt.

Putter

Op allerlei plekken hoor ik de vogels fluiten en je kunt zo

de diverse territoria eruit pikken.

Een groepje Putters vliegt door het hele gebied en zijn zeer lastig te fotograferen.

Sta je et goed met de auto en leg je aan voor een foto.........

En weg zijn ze weer.

Roodborsttapuit

In het gebied bevinden zich drie paartjes Roodborsttapuit.

Deze zijn ook erg lastig te benaderen,

maar na twee mislukkingen weet ik tot hoe ver ik mag gaan.

Dan blijven ze gewoon heerlijk zitten en is ook direct duidelijk

tot waar ik vandaag kan gaan.

Het wordt een afstand die ik ook maar bij de andere vogels aan ga houden.

Witte Kwikstaart

Ik zie ietsje verder iets scharrelen op de grond en denk dat de Kleine Pleviertjes

weer terug zijn. Wanneer ik dichterbij kom, merk ik dat het twee Witte Kwikstaarten zijn.

Wat direct opvalt is het verschil in grootte tussen de twee vogels.

Geen idee of dat normaal is of gewoon toeval.

In ieder geval zijn de twee Witte Kwikstaarten allesbehalve schuw.

Ik ga languit liggen en hoop dat ze gaan baltsen en/of paren.

Maar daarvoor lijkt de tijd nog niet rijp.

Het is waarschijnlijk nog de tijd van paarvorming en

moet de rest nog even wachten.

Maar nu ik zo languit lig zie ik achter de Witte Kwikstaarten nog

iets anders bewegen op de grond.

Bontbekplevier

Ik richt de camera erop en zie net hoe een Bontbekplevier een dikke Emelt

uit de grond trekt en oppeuzelt.

Net niet lekker qua scherpte, maar toch een fijn moment.

Bontbekplevier

Bontbekplevieren zijn net iets groter dan Kleine Plevieren,

maar net zo lastig te spotten.

Maar als ze even bewegen, dan is het een stuk makkelijker.

Mits je weet waar je op moet letten en dat is niet zo makkelijk uit te leggen.

Je moet het een keertje zelf meegemaakt hebben,

want het gaat heel onopvallend.

Het belangrijkst is dat je moet weten op wat voor plekken je deze

vogeltjes tegen zou kunnen komen.

Wanneer ik op zo'n terreintje ben,

dan let ik altijd extra op.

Zeker in het voorjaar.

Ik hoopte op een paartje, maar het llijkt erop

dat het maar 1 exemplaar is.

Wanneer de vogel wegvliegt, ga ik maar weer de auto in

en op zoek naar andere vogels.

DEen paartje Kneutjes is erg verlegen en wil beslist

niet op de foto en hoe ik het ook probeer....

De Nachtegalen blijven in de struiken,

maar zingen wel uitbundig hun lied.

Grasmus

Het was lastig om te bepalen hoeveel Grasmussen er in het gebiedje waren.

In ieder geval twee territoria, maar misschien wel 3.

Op zich niet zo'n heel opvallend vogeltje, maar qua geluid valt hij wel degelijk op.

Toch is het best een subtiel gekleurd vogeltje.

Het blijken echter lastig te fotograferen klanten te zijn.

Ik moet net iets teveel afstand nemen naar mijn zin.

Dat plaatst zo'n vogel dan wel weer mooi in de leefomgeving,

maar ik heb het toch liever ietsje dichterbij.

Grasmus

Maar ja, soms is het gewoon niet anders en de dieren geven

altijd heel duidelijk hun grnezen aan.

Dan kun je altijd wel eigenwijs zijn en toch dichterbij komen,

maar dan moet je 9 van de 10 keer toch altijd achter die dieren aanlopen

en kun je echt mooie foto's wel vergeten.

Beter is altijd om net achter die onzichtbare grnes te blijven en

dan is de kans erg groot dat de vogels vanzelf wel dichterbij komen,

zodra ze weten dat er geen gevaar dreigt.

Op een bepaald moment wordt het te druk en wacht ook gewoon het werk.

Omdat ik niet verwacht om leuke series te maken van

een paartje Bontbekplevieren, had ik het idee dat ik dit

gebiedje niet nogmaals zou bezoeken in 2022.

Maar zo'n drie weken later begin ik toch nieuwsgierig te worden

en omdat ik niet zo goed weet wat ik anders moet doen, ga ik weer die kant op.

Heggenmus

De ochtend begint met mooi licht en terwijl ik op zoek ben naar Plevieren,

kan ik een luid zingende Heggenmus in het ochtendzonnetje niet negeren.

Zeker als ik zie op wat voor plek de vogel zit en

je direct ziet dat de kleuren elkaar versterken.

Een prachtig geheel en dat lukt niet zo heel vaak.

Grasmus

De Nachtegalen laten zich weer flink horen, maar blijven lekker in de struiken

en zijn onzichtbaar voor de camera.

De Grasmussen laten zich wel bewonderen,

maar nog steeds zijn ze lastig te benaderen.

Dan zie ik waar ik naar op zoek was.

Ik zie in de verte iets scharrelen op de grond.

Aan de manier van bewegen zie ik al dat het een Plevier is.

Rustig rij ik die kant op en hou de vogel goed ik de gaten.

Het pad van een Plevier is lastig te voorspellen, want

als ze foerageren gaan ze vaak van links naar rechts

en naar voren en dan weer naar achteren.

Vogels zoals de Grutto gaan meestal maar 1 kant op

en dat maakt het makkelijker om te voorspellen waar ze uitkomen.

Na een paar missers heb ik de vierde keer toch beet.

Bontbekplevier

De vogel komt steeds meer mijn kant op en kijkt af en toe even de kat uit de boom.

Gewoon stil blijven liggen en afwachten wat de vogel doet.

Bontbekplevier

Al snel heeft de Bontbekplevier door dat er geen gevaar dreigt en

gaat door met voedsel zoeken.

Af en toe komt de vogel zo dichtbij dat de camera niet eens kan scherpstellen.

Een voorbij rijdende auto doet de vogel licht schrikken en de Bontbekplevier

vliegt een meter of 10 verder.

Langzaam kruip ik die kant op en kan al snel weer verder gaan met fotograferen.

Bontbekplevier

De vogel staat aan de kant van een smal weggetje en er is opeens iets anders.

Er wordt niet meer naar eten gezocht en de vogel oogt nerveus en is

duidelijk op z'n hoede.

Ik vermoed dat er een roofvogel in de buurt is en kruip nog een klein stukje dichterbij.

Bontbekplevier

Dan wordt mij duidelijk waarom de vogel zo nerveus was.

De Plevier begnt toneel te spelen en doet net of hij gewond is en

al hinkend en met hangende vleugels probeert de vogel mij weg te lokken.

Direct weet ik dat er of een nest of jongen in de buurt zijn.

Het is nog te vroeg voor jongen, dus het moet een nest zijn.

Zo'n nest is onzichtbaar wanneer de vogel er niet op zit

en je stapt zo op de eieren.

Dus heel voorzichtig kruip ik achteruit en dat blijkt al snel genoeg voor de vogel.

Bontbekplevier

De Bontbekplevier blijft mij echter zeer goed in de gaten houden en

voor mij het sein om de boel verder met rust te laten.

Eventuele eieren moeten natuurlijk niet te lang onbeheerd blijven.

Nu ik dit stukje van het terrein verder maar links laat liggen,

besluit ik om nog 1 rondje te rijden en dan een bezoekje te brengen aan het strand.

Roodborsttapuit

De Roodborsttapuiten laten zich mooi zien.

Roodborsttapuit

Dit soort vogeltjes zijn altijd van grote afstand al te zien.

Ik hou altijd de hoogste punten in een landschap in de gaten,

want veel vogels kiezen vaak het hoogste punt van een struik uit,

om vanaf daar de omgeving goed in de gaten te houden.

Roodborsttapuit

\

Dat ze daar vaak zitten levert dus een voordeel op voor de fotograaf,

maar natuurlijk ook tegelijkertijd een groot nadeel.

Ze zien je al van ver aankomen.

Dus is het heel rustig dichterbij komen en al ver van te voren

je lens uit het raam steken.

Ik gebruik altijd een broekmodel rijstzak, want die kan mooi

over het autoraam heen geplaatst worden en zorgt voor veel stabiliteit.

Omdat de lens al uit het raam steekt,

hoef je geen plotselinge bewegingen te maken en

dan zodoende is de kans veel groter dat een vogel blijft zitten.

Omdat ik toch heel nieuwsgierig ben naar de Bontbekplevier,

parkeer ik de auto op grote afstand waar ik de vogel het laatst had gezien.

En ja hoor, daar wordt gebroed

Broedende Bontbekplevier

Vlak langs en weggetje waar regelmatig auto's langskomen en waar

mensen met loslopende honden lopen.

Gedoemd om te mislukken denk ik,

maar ik blijf er verder vandaan.

Ik ben overigens zeer benoeuwd of het paartje succesvol gebroed heeft.

Ik parkeer de auto en loop richting het strand.

Een stukje strand waar ik nooit eerder geweest ben en 

ik heb geen idee wat ik kan verwachten.

Tot mijn verbazing zie ik een aantal Riosse Grutto's aan de waterlijn.

Rosse Grutto's

Vooral de mannetjes zijn zeer fraai gekleurd.

De roestbruine borst en kop steken prachtig af en

maken duidelijk waarom de vogel zo heet.

Rosse Grutto's

Behalve deze Rosse Grutto's valt er verder weinig te beleven en

al helemaal wanneer spelende honden roet in het eten gooien.

Rosse Grutto's

Terwijl ik weer terug loop, komen er nog twee verstoorde Rosse Grutto's overvliegen.

Vol tegenlicht en het was een behoorlijke klus in de nabewerking.

Ik ben nog best tevreden over het resultaat van deze twee vluchtfoto's.

Rosse Grutto's

Op de weg terug kom ik deze Kleine Mantelmeeuw tegen.

Kleine Mantelmeeuw

Ik fotografeer bijna nooit een meeuw,

maar deze trok zo'n lekkere gekke bek, dat ik wel moest afdrukken.

Waarschijnlijk een braakbal die hem dwars zat.

Op de terugweg rijd ik door een kleine polder en

werd toch wel verrast door de soorten vogels daar.

Grutto

Een enkele Grutto kwam ik tegen.

Misschien zat de wederhelft op de eieren,

maar verder zag of hoorde ik niet meer.

Kievit

Een Kievitman in zomerkleed is extra mooi wanneer er een klein zonnetje op schijnt.

Dan komen die olie-achtige kleuren zo mooi tot hun recht en

zie je eigenlijk pas echt goed hoe mooi een Kievit is.

Helemaal het mannetje met die grote sprieten op zijn hoofd.

Kleine Plevier

Tot mijn verbazing zag ik ook een Kleine Plevier.

Toch niet echt een brak terrein waar ik nu was,

maar er werden well wat werkzaamheden gedaan, waardoor er

van die mooie plekken met kleine steentjes aanwezig waren.

Zo'n Kleine Plevier is een echte pioneersoort en die nemen

dit soort plekjes al heel snel in.

Dan zie ik een meter of 50 verderop een Blauwe Rieger met een prooi.

Tsja, die Kleine Plevier stond maar wat te staan,

dus de keuze was snel gemaakt.

Hup de auto in en snel de richting van de Reiger op,

Blauwe Reiger

De Reiger heeft een Mol te pakken en die is inmiddels al dood geschud.

Pas thuis kon ik in een uitvergroting zien, dat het inderdaad een Mol was.

Nou kunnen Reigers heel wat wegwerken,

maar hier had de vogel toch wel moeite mee.

Blauwe Reiger

Hoe hij er ook mee gooide en er mee heem em weer sloeg,

de Mol werd er niet kleiner van en was onmogelijk door te slikken.

Maar daar heeft de Blauwe Reiger een truc voor

en dat had ik al vaker gezien.

Blauwe Reiger

De Reiger dompelt de prooi onder in het water en maakt hem door en door nat.

Door het gewicht van het water wordt de prooi uit elkaar gerekt en

op deze manier heeft de Blauwe Reiger er minder moeite mee.

De Mol gaat dan ook in 1x naar binnen en de vogel kan lekker gaan uitbuiken.

Die heeft voorlopig wel even genoeg calorieën binnen.

Met deze laatste foto van de Blauwe Reiger eindigt ook dit best wel lange verhaal.

Soms heb je gewoon van die dagen, dat je echt van alles tegen komt.

In een volgend blog aandacht voor de Edelhertenbronst op de Veluwe.

Burlend Edelhert op een koude avond.

Tot de volgende keer,

René