De Dodaars en de IJsvogel

Dodaars

Het is woensdag 11 maart en ik heb de hele dag om te fotograferen.

Heerlijk en ik verheug me er al dagen op, want de weersvoorspellingen zijn super.

Woensdagochtend om 06:00 uur op. 

Spulletjes klaarleggen, bakkie koffie en dan wordt het langzaam maar zeker lichter.

Dat was de voorspelling tenminste........

Ik kijk naar buiten en zie de mist dichter en dichter worden.

Niet de eerste keer dit jaar dat mij dit gebeurt.

Ik heb een planning gemaakt voor de hele dag.

's Ochtends dodaarzen fotograferen, in het begin van de middag kijken of de futen

meewerken en aan het einde van de middag even bij de ijsvogels kijken.

Dat laatste was op de planning gekomen, omdat ik dinsdagmiddag laat even

een kort verkenningstochtje had gehouden.

IJsvogel (vrouw)

Normaal neem ik geen camera mee, als ik op verkenning ga, maar deze keer wel.

Het vrouwtje zit bij het nest en ik heb het idee dat er al eieren in liggen.

Ze blijft namelijk ongestoord bij het nest in de buurt.

Omdat er nog geen goede tak in de sloot staat, zoek ik in de omgeving naar iets

dat in ieder geval als landingsplaats moet dienen.

Als ik een behoorlijke tak heb gevonden en deze op een beetje fotogenieke plek

plaats, merk ik dat het waterpeil hoger is dan ik had verwacht.

Het water stroomt mijn laarzen in en ik besluit om morgen (woensdag dus)

ergens laat in de middag even terug te komen.

Maar ja, dan is het dus de lang verwachtte woensdagochtend en kan je

dus bijna geen hand voor ogen zien vanwege de mist.

Dan nog maar een bakkie koffie en wachten tot het lichter wordt.

Iets na achten zie ik een zonnetje doorkomen en besluit om op pad te gaan.

Eenmaal op weg blijkt de mist een stuk hardnekkiger dan gedacht.

Op de radio hoor ik dat de mist pas in het tweede gedeelte van 

de ochtend zal verdwijnen. Nou ja, dan zit ik in ieder geval op al mijn plekkie.

Dit blog zal gaan over hetgeen ik in de ochtend en in de late middag heb gezien.

De foto's die in de tussenperiode zijn gemaakt, komen in een volgend blog.

Dat is toch een beetje een vervolg op wat ik eerder heb getoond.

Dodaars in de mist

De camera heeft behoorlijk wat problemen met focussen in deze omstandigheden.

Met het nabewerken valt er wel wat te verfraaien, maar lichter dan dit

kan ik de kop niet maken. Teveel ruis is het gevolg, als ik de vogel lichter afwerk.

En het heeft ook wel iets zo.

Het water is als een spiegel en de vogel steekt mooi af tegen de grijze voor- en achtergrond.

Maar beetje bij beetje wordt het lichter en kan het zonnetje er steeds beter doorheen komen.

De enige dodaars vandaag met een visje.

Beetje poetsen.

De zwarte vlekken op de voorgrond zijn overigens geen sensorvlekken.

Het heeft puur te maken met de omstandigheden.

 Op een bepaald moment is het perfect.

Er is nog een heel klein beetje mist en dat zorgt er net voor

dat het zonlicht nog net genoeg getemperd wordt, zodat je niet van die harde schaduwen krijgt.

Natuurlijk komt er op dat moment geen mooi model langs zwemmen.

Overal om mij heen hoor ik vogels, maar geen één die zich laat zien,

Dan maar een foto van het riet gespiegeld in het water ;-)

Soms duurt het even, maar op een bepaald moment komt er altijd wel eentje dichterbij.

Soms zo dichtbij dat ze nog maar net in het beeld passen.

Dan heb ik wel een zoomlens, maar die is op dit soort momenten toch niet te gebruiken.

Doodstil moet je blijven zitten en alleen heel voorzichtig de lens in de juiste richting brengen.

Deze dodaars heeft al bijna een volledig zomerkleed.

Ik tel een stuk of 6 verschillende dodaarzen.

Daarvan zijn er al drie bijna in zomerkleed, terwijl de andere drie nog

meer het winterkleed hebben.

Grappig is het, als er eentje vlak voor mijn neus begint te roepen.

Even later duikt er opeens eentje vlak voor mij op.

Omdat ik de lens toevallig in de juiste richting heb, kan ik net het uitschudmoment vastleggen.

Iets waar ik al een tijdje naar op zoek was en alleen maar van veraf had kunnen fotograferen.

Nu echt heel dichtbij en als ik even snel op mijn schermpje kijk,

zie ik direct iets waar ik erg vrolijk van wordt.

De scherpte op de kop is er!!!!

Jammer dat het wit van de kontveren net ietsje uitgebeten is.

Maar hier ben ik echt blij mee.

De dodaarzen zijn al behoorlijk territoriaal en als er eentje op de verkeerde plek opduikt

naar de zin van een andere dodaars, dan heb je de poppen aan het dansen.

Verschillende keren zie ik dat de ene dodaars de andere achtervolgt, maar het gebeurt

iedere keer zo onverwacht, dat ik geen tijd heb om scherp te stellen.

Maar als ik aan dodaars op een meter of 25 langs zie zwemmen en een andere

op een meter of 35 omhoog zie komen, ben ik direct op mijn hoede.

En ja hoor...........

De ene dodaars komt op de andere aanstormen.

Weer zo'n foto waar ik erg blij van wordt, als ik hem op het schermpje bekijk.

Vier foto's kon ik maken en dit is de beste daarvan.

Net voordat de voorste dodaars onder water duikt om aan de toorn van de achterste te ontkomen. 

Een heerlijke ochtend wordt door deze dodaars afgesloten.

Meerkoet

Toch niet helemaal. Want een meerkoet komt nog even mooi langs glijden.

Ik wil wel graag de planning volgen en ga op weg naar de volgende locatie.

De resultaten daarvan komen dus in een volgend blogje.

Nadat ik dus een tijdje op de tweede locatie heb doorgebracht,

ga ik naar locatie nummer drie.

De dag ervoor had ik dus al gezien dat de ijsvogels alweer op

hun oude vertrouwde stekkie aanwezig waren en dan wil ik daar wel even 

een uurtje bij gaan kijken.

IJsvogel (vrouw)

Het vrouwtje houdt de wacht bij het nest.

Hier vliegt waarschijnlijk een roofvogel over en de ijsvogel

volgt deze zeer geconcentreerd.

Tsja, zo'n ijsvogel die op wacht zit, doet eigenlijk niet zoveel.

Ik heb het sterke vermoeden dat er al eieren in het nest liggen en

dat het vrouwtje daarom zo rond het nest blijft hangen.

Spiegelbeeld in het water.

Ze volgt wel wat er allemaal in het water gebeurt, maar er wordt niet gejaagd.

Af en toe verdwijnt ze voor een paar minuten in het nest, maar ik merk aan alles

dat het nest al helemaal klaar is. Als een ijsvogel namelijk nog bezig is met graven, dan 

wordt na iedere terugkomst uit de nestgang, het verenkleed flink opgepoetst.

Ook wordt dan verschillende keren een bad genomen, om al het zand van

het verenkleed af te spoelen. Dat gebeurt nu geen enkele keer.

Dus waarschijnlijk worden alleen de eitjes iedere keer geïnspecteerd.

Af en toe komt het mannetje langs vliegen en 1 keer wordt er even geland op 

de aanvliegtak die ik geplaatst heb.

Over een week of drie misschien al de eerste jonge ijsvogeltjes van dit jaar.

Het beloofd weer een goed ijsvogeljaar te gaan worden.

In een volgend blogje de middagsessie, met onder andere deze fuut.

Tot de volgende keer,

René